Irena Kwinto urodziła się 23 stycznia 1914r. w Woli Sękowej
w rodzinie inteligenckiej, córka Teofila Zwetscheka i Ludmiły z Jurkiewiczów. Dzieciństwo i młodość spędziła na Wileńszczyźnie. Po ukończeniu gimnazjum humanistycznego w Święcianach studiowała prawo i nauki społeczne
na Uniwersytecie im. Stefana Batorego w Wilnie.
W 1945r. zamieszkała w Lidzbarku Warmińskim. Przez pięć lat pracowała jako nauczycielka w Liceum Ogólnokształcącym, a od 1959r. rozpoczęła pracę jako instruktorka w Domu Kultury Dzieci i Młodzieży (obecny MDK).
Będąc w gimnazjum zaczęła pisać wiersze, brała udział w działalności teatru szkolnego, współredagowała gazetkę szkolną “Nasza myśl”.


Mieszkając w Lidzbarku Warmińskim poznała tradycje, legendy i obyczaje miejscowej ludności. Pracowała w Komitecie Rodzicielskim, założyła teatr szkolny, dla którego pisała scenariusze, teksty piosenek i wiersze.
Od 1961r. Irena Kwinto rozpoczęła stałą współpracę ze “Świerszczykiem”, “Płomyczkiem” i Polskim Radiem. Folklor Warmii i Mazur znalazł odbicie
w baśniach i legendach adresowanych głównie do dzieci.
Współpracując z czasopismami dziecięcymi miała już za sobą debiut
jako prozaik w tomie zbiorowym “Kiermasz bajek”. Debiutem książkowym zaś
stał się zbiór baśni i legend “Dar Królowej Róż” wydany w 1971 roku. Jej utwory tłumaczone były na wiele języków świata. Opracowywane również były audycje radiowe na podstawie bajek Pani Ireny.


Otrzymała wiele nagród literackich: za baśń sceniczną “O synku Jasinku”,
legendę “Biały Łabędź”, widowisko regionalne, teksty piosenek
“Pieśń o Ziemi Warmińskiej” oraz “Warmiński wiatr”.
W roku 1974 na wniosek młodzieżowego samorządu DKDiM
oraz Rady – 22 Harcerskiej Drużyny Turystycznej im. Mariusza Zaruskiego działającej przy DKDiM, skierowany do Kapituły „Orderu Uśmiechu”,
zostało przyznane Jej to zaszczytne odznaczenie.
1 czerwca 1980r. otrzymała nagrodę literacką Prezesa Rady Ministrów
za całokształt twórczości dla dzieci i młodzieży w dziedzinie poezji i prozy poświęconej Warmii i Mazurom.


Wyróżniona wieloma odznaczeniami:
– Złotą odznaką honorową “Zasłużony dla Warmii i Mazur”,
– odznaką “Przyjaciel Dziecka”,
– odznaką Tysiąclecia Państwa Polskiego,
– medalem XXX-lecia Polski Ludowej,
– “Orderem Uśmiechu”,
– Złotym Krzyżem Zasługi.
W 1974r. Odeszła na emeryturę, lecz kontakt z młodymi czytelnikami utrzymywała poprzez pisanie swoich utworów. W dniu 1 lutego 1981r. w wieku 66 lat odeszła na zawsze. Wśród młodych i starszych czytelników jej utworów pozostanie na zawsze zapis najtrwalszy: pamięć w naszych sercach i umysłach.